Is het nu Jos of Josh? En waarom schrijvers veel rollen kunnen spelen.

Beeld: Esther Bekker

'Is het nu Jos of Josh?'

Vroeger wilde ik graag een andere naam hebben. Jos was best leuk, maar werd thuis natuurlijk al gauw Josje. Minder.

Ik was ook een dromer en kwam helemaal in vervoering van cowboy- en ridderfilms. Daar heetten de helden al gauw Ringo of Floris. Floris! Wat wilde ik graag dat mijn ouders mij Floris hadden genoemd.

Maar ik moest het doen met Jos.

Tot ik naar Amerika verhuisde om daar te gaan studeren. Ik was inmiddels min of meer volwassen en had mijn naam geaccepteerd. Maar telkens als Amerikanen – en het land zat er werkelijk vol mee – mij naar mijn naam vroegen, moest ik 'Jos' zeggen.

Je denkt misschien dat dat meeviel, maar, nee, dat was juist heel moeilijk. Als je Amerikaans-Engels spreekt, doen je gezichtsspieren, je kaak en je strottenhoofd iets totaal anders dan wanneer je Nederlands spreekt.

En aangezien ik het vertikte om mijn naam op een Amerikaanse manier uit te spreken, moest ik voor dat ene woord, al die organen op standje Dutch zetten en dan weer terug. Dat was te veel van het goede.

Dus ik zei gewoon dat ik Josh heette. En met Josh brak er als het ware een nieuwe identiteit aan: Josh, the American academic. Ik vond het heel leuk om te doen. Een soort rollenspel was het.

Op een gegeven moment kregen mijn Amerikaanse vrienden door dat mijn eigenlijk naam Jos is en dus probeerden sommigen dat consequent door te voeren in hun relatie met mij:

'Joos', 'Jasss'

Ik vond het tegen die tijd best als ík maar niet moeilijk hoefde te doen.

Na 8 jaar terug in Nederland was het heel erg wennen als mensen mij Jos noemden. En dat deden ze verrassend vaak.

Totdat ook dat weer gewoon werd.

Maar Josh achtervolgt me nog steeds. In mijn e-mailinstellingen, waarvan ik niet meer weet hoe ik ze moet wijzigen, staat nog steeds Josh de Keijzer.

Regelmatig krijg ik bij discovery calls mensen die me Djosj noemen.

Djosj? Ach ja, dat is wat ze onderaan mijn beeld zien.

Maar als je mij vraagt: Wat is het nu, Jos of Josh? zeg ik vrolijk: 'Allebei!' Want ik ben schrijver en rollenspelen zit me nu eenmaal in het bloed. Ik ben alles voor iedereen. Ook Merel, Mariska of Mahmoud.