We spreken heul veul Engels

Image: Mika Baumeister, Unsplash

Het viel me meteen op hoe iedereen te pas en te onpas Engels gebruikte. Het was 2017 en ik was na een afwezigheid van 8 jaar weer terug in Nederland. Nederland was veranderd. Engels was normaal geworden.

Engelse uitdrukkingen worden letterlijk overgenomen. Hele bijzinnen zijn in het Engels. Whatever! Alsof het niks is. En niemand weet waarom.

Het schept ook verwarring. Vooral de manier waarop de Nederlandstaligen hun Engels zonder blikken of blozen verbasteren tot een halffabricaat leidt tot bizarre taalmomenten.

Frans fraais bijvoorbeeld is iets lekkers dat erg vet is. Het heeft totaal niets te maken met Franse mode laat staan, de Franse Keuken. Maar ja, de Amerikanen noemen het zo, dus…

De aaifoon is het nieuwste huisdier. Een intieme vriend die overal mee naar toe gaat en geen kattenbak nodig heeft. Wordt ook smartfoon genoemd en, inderdaad, het brengt soms smart.

Je gebruikt Doof om reuk onder je oksels tegen te gaan. Heeft niemand oog voor de ironie? Twee zintuigen, gehoor en reuk, worden klakkeloos door elkaar gehaald. En niemand lacht.

Bodymilk is voor jou en niet je baby en jij drinkt het niet maar jouw huid. Ook erg belangrijk: bodymilk wordt niet gemolken.

Wiefie is niet de vrouw van een patriarchale asshole, maar draadloos internet.

Je kunt kunt geen Fokke of Fokje meer heten zonder voor fokking idioot versleten te worden. En da’s jammer, want Frieslân boppe, en zo. (Snap je ook meteen waarom de Fokker Friendship ten dode was opgeschreven. Dat kon gewoon niet)

Winkelen heet tegenwoordig sjoppen en je doet het in De Mal, alsof we er nog aan herinnerd moeten worden dat consumentisme een vorm van waanzin is. En dan sjoppen. Schoner worden we er niet van.

En nog een: Vandaag zeggen we hello tegen Wien.

Maar dan marketing

De marketier. Dat klinkt als een nieuw soort musketier die de degens kruist in de strijd om de klant.

Naast brandblussers geven bedrijven veel geld uit aan mensen die *het* brand aanjagen. Mogelijk bedoelen ze houtvuren op het strand omdat ze het ook steeds over de branding hebben.

Landing pages zijn een soort middeleeuwse jonkheren die met parachutes naar beneden komen, maar dan anders.

Fietbek is wanneer je van iemand anders een grote bek krijgt en daar iets mee moet doen.

Lieds is niet de verkeerde meervoudsvorm van lied, hoewel je wilt gaan zingen wanneer je ze krijgt.

Leads (dus) moeten converteren alsof jouw merk een religie is en jouw product de verlossing. Jouw lead is als de zondaar die tot bekering (conversie) komt.

Cont-end heeft minder met de endeldarm te maken dan de inhoud ervan. Bij sommige schrijvers dan toch.

Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Connecten

Een vd vreemdste Engelse begrippen is nog wel het ogenschijnlijk onschuldige connecten.

Een niet bestaand werkwoord dat wanneer in praktijk gebracht "lieds" oplevert.